Σε συνέδριο που πραγματοποιήθηκε με θέμα τη γυναικεία ενδυνάμωση συμμετείχε και η Ελεονώρα Μελέτη.
Η παρουσιάστρια αναφέρθηκε στο bullying που βίωσε, όταν επί τρία χρόνια παρουσίαζε τον «Πρωινό Καφέ» στον ΑΝΤ1.
Η Ελεονώρα Μελέτη, στην αρχή της ομιλίας της, διάβασε απόσπασμα από δημοσίευμα της εποχής που τη χαρακτήριζε – μεταξύ άλλων – «του γιατρού». «Το κορίτσι αυτό είναι ένας διάττοντας αστέρας, είναι ξεκάθαρα αντιπαθής. Τις προάλλες που την είδα σε μία συναυλία, μασούσε τσίχλα σαν κατσίκα. Πραγματικά ήθελα να της σκάσω μία στα μούτρα. Δεν αντέχω να τη βλέπω. Το κορίτσι αυτό είναι ένα κακέκτυπο, έχει παρακολουθήσει άπειρες ώρες τηλεόραση, σημειώνοντας με το στυλό της όλα τα χαρακτηριστικά των επιτυχημένων, ώστε να τα αντιγράψει, αλλά παραμένει ακόμη και στην αντιγραφή βαθιά αποτυχημένη».
«Το κορίτσι αυτό δήλωσε ξεκάθαρα πως κάνει ψυχοθεραπεία. Παραδέχτηκε, λοιπόν, γιατί μέχρι εκεί φτάνει το θράσος της, να προκαλέσει οίκτο και προσοχή, λέγοντας ότι είναι “του γιατρού”. Από κάτω ο τίτλος που συνόδευε αυτές τις δηλώσεις και τον σχολιασμό ήταν “Φέρτε τον ζουρλομανδύα για τη Μελέτη”, ανέφερε η παρουσιάστρια, εξηγώντας πως η μία αλήθεια που υπήρχε στις παραπάνω γραμμές ήταν το γεγονός ότι η ίδια είχε ζητήσει βοήθεια από ψυχολόγο.
«Είχα ζητήσει βοήθεια από ψυχολόγο, διότι επί τρία ολόκληρα χρόνια στο ξεκίνημα της πορείας μου ντρεπόμουν να βγω απ’ το σπίτι. Πηγαίνοντας στον ψυχολόγο, παρακαλούσα μέσα μου βαθιά και εκλιπαρούσα να μου διαγνώσει κατάθλιψη, γιατί μόνο έτσι θα μπορούσα να ορίσω, να καταλάβω και να κατανοήσω την οδύνη και τον συναισθηματικό πόνο που ένιωθα και ο οποίος με είχε καθηλώσει και δεν μπορούσα να αναγνωρίσω τον εαυτό μου», εξήγησε η παρουσιάστρια με τη συναισθηματική της φόρτιση να είναι έντονη και εμφανής.
«Ήμουν ένα κορίτσι γεμάτο όνειρα όταν ξεκίνησα και είχα καταλήξει να είμαι η σκιά του εαυτού μου, να μη θέλω να βγω απ’ το σπίτι. Όταν έβγαινα, έβγαινα καμουφλαρισμένη, ντρεπόμουν να μιλήσω γιατί με αναγνώριζαν από τη φωνή και φοβόμουν ότι θα έχω επιθέσεις, ακόμα και από τον απλό κόσμο. Πήγαινα σε ένα εστιατόριο να φάω, με έπιαναν κρίσεις πανικού και σηκωνόμουν και έφευγα. Ήμουν πλέον ανθρωποφοβική. Φοβόμουν τους ανθρώπους. Όταν λοιπόν κάθισα στην καρέκλα του ειδικού και του ζήτησα να διαγνώσει κατάθλιψη, μου είπε ότι δεν μπορεί να το κάνει αυτό, αλλά μετά από λίγο καιρό μου διέγνωσε συναισθηματική κακοποίηση και αποστέρηση», κατέληξε η Ελεονώρα Μελέτη.